ورس 1 [متافیت] امروز فردا از ماست که برماست // مسیر زندگی دلگیرو سرماست قله های سعود یه افتخاره اما // نتیجه داستان آدم با هواست دلگیرم از تو از خودم از همه // دلگیرم از خدا و همین دردمه دلگیر از خانواده از رفیق که خــ..ــا یـ.ـه ماله // دلگیر از دختری که نقط ضعفش لای پـ.ـاشه دلگیر از عشقم که همه فکرمه // دلگیر از آینه آرزوم ِ بشنکنه نمیخوام خواب باشم من نمیخوام لال باشم // سکوتو بشکن برادر میخوام که از خواب پاشم کفن کردم این جسمو تا برم به حد مرز // نمیشینم نمیمیرم حتی من با دست مرگ شهره من نقابو بردار بگو از دلخوشیا // به چیه تومن بنازم به فساد و دلکشیا به پدر پیر خستم که هنوز پای کاره // یا به گریه های مادرم کی عین خال ِ پامه به جوون پیر قصه که داره میگه بسه // ننگ جـ..ــنــ..ــده روی دختری که پاکه روحو جسمش آدمای زندگیم تسلیت بهم بگین // بگین که آزاد شد حتی اگه له بشیم زیر فقر زیر درد زیر پوست های شلاق // بیا به آزادی داد بزن بزن فریاد
کروس 1 [جاستینا] دردارو نمیبینن،مارو نمیبینن، چشمارو میبندن راهو نمیبینن....تا کی بگو تا کی؟! هرچی که میکارنو گردن نمیگیرن زنده ها خواب میشن اما نمیمیرن ....تا کی بگو تا کی؟!
ورس 2 [متافیت] من تنبیه شدم تا تو این زمین بپوسم // من تسلیم شدم تا تو این زمین بمونم من غمگین شدم تا اینو تقدیر بدونم // و من تصمیم گرفتم که تو این تقویم بخونم دفترم و قلمِ من سکوتو بشکن // خاک من و وطنِ من ببین چه تشنس عین کویر تشنه آب واینه قصه ما // تو کماییم توی خواب یا علفیم توی باد آسمونت آبی ولی تو خوابیو // نمیبینی داری ثروت و با قالی عین خرو گاویم فرقش اینه لالیمو // حتی روز عادیم نداریمو خوابیم خود کرده را تدبیر نیست چشما از بیخ خیس // زخمها تسکین نیست آینده هم که هیچی از ماست که برماست تو داری بال پرواز // دعای مادرت عینه گنجه مثل الماس قفل ِ زنجیرو بشکن به خاطر ناموس // به خاطِر ِ شرف غرورت که اقیانوس و دریاست و باز تو قدم بردار // به خدا قسم من هربار که گریه کردم اما دست خدا روی شونه های من شدن یه هم نفس // از ماست که برماست از ماست که برماست نتیجه داستان آدم با هواست
کروس 2 [جاستینا]
دردارو نمیبینن،مارو نمیبینن، چشمارو میبندن راهو نمیبینن....تا کی بگو تا کی؟!
هرچی که میکارنو گردن نمیگیرن زنده ها خواب میشن اما نمیمیرن ....تا کی بگو تا کی؟!
تکست و منبع : پرشین لیریکس